Edu-kałuża

„Ni wyżyna, ni nizina,
Ni krzywizna, ni równina –
Taka gmina.”

Mój pięciolatek (dziś 13 latek) przy NASZEJ kałuży – dziś znaaaaacznie okazalszej i bez tych niepotrzebnych wysp. Europa, Polska, II dekada XXI wieku, Gmina Czernica, ul. Jodłowa.

Zawsze, gdy wracam samochodem do domu i wjeżdżam w gigantyczną 120 metrową kałużę, której istnienie na mojej Jodłowej powoli staje się wielkością fizyczną definiowaną jako constans, myślę o Wielkim Murze i budujących go z mozołem pracowitych Chińczykach, jednocześnie śpiewając „gminną” piosenkę Jeremiego Przybory z muzyką Jerzego Wasowskiego z kabaretu „Dudek”. Nic panie na taką kałużę w takiej gminie nie poradzisz, jednak…

…jednak gdybym raz w tygodniu wkopywał JEDEN krawężnik (pomijam wszystkie plany, gazociągi, wodociągi, kanalizacje, instalacje elektryczne i telefoniczne, burzówkę, etc.), to mnożąc ilość tygodni w roku (52,17) przez ilość zamieszkałych tu lat (16) otrzymałbym 834 krawężniki, co przy średniej długości krawężnika 100 cm daje 834 m obrzeża drogi. Dzielę to przez dwa i już w połowie kałuży wiem, że gdybym był leniwym Chińczykiem zbudowałbym przez te lata 417 m dwustronnie okrawężnikowanej jezdni bezkałużowej, czyli o 117 m więcej niż ma moja ulica. Znaczy miałbym nadmiar, którym – jak CO2 – mógłbym handlować z sąsiadami? 

Te rozważania zawsze prowadzą mnie do efektu skali wykonanej pracy rozciągniętej w czasie, a to z kolei meandruje do Jacka Kawałka, który od lat drukuje w 3D z uczniami kołobrzeską Starówkę, tzn. na początku miał być Ratusz, ale po latach wyszła Starówka – teraz to już chyba pół Kołobrzegu w 3D wydrukował. Widziałem początki (pierwsze wydruki) w jego szkole w Kołobrzegu i widziałem efekt skali 3 lata temu na konferencji „Lepsza Edukacja” we Wrześni u Darka Andrzejewskiego. Efekt ŁAŁ (ang.: wow) mnie zafascynował. A do dziś to pewnie mega…

I wtedy pojawia się hasło SUPERBELFRZY. Jako ludzie, jako wspomnienia, jako awatary, narzędzia, miejsca, działania, ale przede wszystkim jako uczucia. Uczucia podziwu, zaskoczenia, euforii albo „zwykłej” radości czy bezbrzeżnego smutku po stratach. Uczucia dumy, wzruszenia, wagi decyzji, odpowiedzialności. Setki godzin rozmów, tysiące zdjęć, dziesiątki przepracowanych projektów i myśli, napisanych artykułów, merytorycznych rad i podpowiedzi, miliony inspiracji i doświadczeń. Działania nas wszystkich to trochę tak, jakbym te krawężniki kładł nie sam, ale w grupie 150 ludzi. Codziennie 150 krawężników – tylko od nas. A każdy z nas ma swoich znajomych, swoje grupy, swoje szkolenia, które swoje krawężniki dokładają. W jednej, edukacyjnej drodze. W całej Polsce. I to kompletnie bez świadomości, że kiedyś ten efekt „łał” wylezie z całą mocą, gdy komuś się zechce zebrać to wszystko do kupy w jednym miejscu. Z jakiejś okazji. 

No i stało się. Dziecięciolecie jako okazja. Grupa powstała w 2011 roku, a społeczność pewnie od jakiegoś 2012 zaczęła układać krawężniki. W 2013 już było nas widać – na konferencji w XIV LO im. Stanisława Staszica w Warszawie w Sejmie RP (o! Też w Warszawie…) i we wszystkich inicjatywach dotyczących szkolnego, a raczej edukacyjnego TiK. Jak każda nowoczesna społeczność obrandowaliśmy się, nazwaliśmy, stworzyliśmy własne kanały komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej i… no właśnie: zapragnęliśmy się spotykać w realnym świecie! Dlatego powstały Qńwenty tylko dla nas i Inspir@cje, blog, fanpejdż, mail i cała reszta dla edu-ludzkości. Do dziś większość publikacji w „TiK w edukacji” (dawniej „IT w edukacji”) piszą Superbelfrzy. Wielu z członków społeczności jest Nauczycielami Roku w plebiscycie Głosu Nauczycielskiego i zdobywcami innych nagród z nominacjami do Teachers Prize włącznie. No i całkowicie i absolubie awangardowa w edukacji była EduMoc Online – taka konfernecyjnie prorocza wizja edukacji zdalnej dla nauczycieli. Można zawsze popaczać na jutubie SBRP. Nieźle w 10 lat, a to tylko wierzchołek góry dobra… 

Efekt WOW (czyt.: łał) właśnie kumuluje się we wspomnieniach członków grupy, którzy z okazji okrągłej rocznicy dokonali fejsbukowej erupcji zdjęć, wspomnień i wpisów ze wszystkich lat okraszanych bogato serduszkami. Oczywiście erupcji wewnątrzgrupowej. Powiem Wam – jest tego trochę, a że dopiero się towarzystwo rozkręca – będzie więcej. Mnóstwo dobrego uczyniła również ta część społeczności, która poszła własnymi edu-ścieżkami – och, ileż tam nazwisk wielkiego formatu! Ze 200?! Ile świetnych projektów, ile przyjaźni, znajomości na lata! I wszystkie pamiętamy! Fantastyczna wartość dodana. ŁAŁ!

Czekając więc na 15 maja – sobotę (czyli dzień stworzenia grupy na fejsbuku pana Cukrogórskiego za: prof.J.Hartmann) polecam Państwu podrążenie własnej pamięci i odkurzenie dawno niedotykanych superbelferskich strun. Może zagra wam w duszy jakaś fajniejsza w wymowie piosenka Starszych Panów? A może Młynarski w Was zaśpiewa „Róbmy swoje”? A może wybrzmi „Highway to Hell” – bo w końcu min. Czarnek to nie w kij dmuchał…

Tymczasem jadę do pracy. Przez edu-kałużę…

Jacek Ścibor – nauczyciel informatyki w Szkole Podstawowej w Chrząstawie Wielkiej k. Wrocławia, popularyzator zastosowania nowoczesnych technologii w nauczaniu, założyciel i administrator społeczności sieciowej Superbelfrzy RP, wyróżniony tytułem „Przyjaciel Szkoły 2018” przez Kapitułę konkursu Nauczyciel Roku GN, wyróżniony umieszczeniem na „Liście 100” Szerokiego Porozumienia na Rzecz Umiejętności Cyfrowych w 2017r., red naczelny „IT w edukacji” (2013-2016), autor artykułów na łamach blogów, czasopism i portali edukacyjnych (edunews.plsuperbelfrzy.edu.pl, Meritum, IT w edukacji), prelegent i współorganizator merytoryczny konferencji edukacyjnych, m.in. EduMoc Online, Inspir@cje, Inspir@cje Wczesnoszkolne. Wieloletni pracownik Zakładu Dydaktyki Ogólnej Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku.

Jacek Ścibor
Pozostałe wpisy Jacek Ścibor (Zobacz wszystkie)
Podoba się? Podziel się z innymi.

W odpowiedzi na “Edu-kałuża”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.