Platforma Nearpod, która w ostatnim czasie edukacji zdalnej bardzo się rozwinęła i dostosowała do potrzeb nauczycieli pracujących online już od kilku lat organizuje darmowe webinary, warsztaty i konferencje, podczas których pokazuje możliwości platformy, prezentuje podstawowe funkcje i metodyczne wskazówki jak wykorzystywać poszczególne aktywności, aby maksymalnie angażować uczniów w proces edukacyjny, wykorzystując potencjał platformy w 100 procentach. Bez wątpienia największymi wydarzeniami organizowanymi przez twórców platformy są campy zimowe i letnie. W związku z faktem, że wszystkie spotkania prowadzone są w języku angielskim, jako fanki nearpod’owych campów postanowiłyśmy streścić niektóre z sesji, podzielić się naszymi refleksjami i zachęcić do udziału w kolejnych szkoleniach. Informacje na bieżąco można znaleźć w grupie na FB Nearpod Polska.
Summer Nearpod Camp to kilkudniowy cykl szkoleń z programu Nearpod, ten realizowany w ramach edycji letniej odbył się w ostatnim tygodniu lipca, czyli w środku naszych nauczycielskich wakacji. Dla nas wakacje to czas odpoczynku, relaksu, oderwania od naszej szkolnej rzeczywistości, ale także czas rozwoju, bo wtedy właśnie możemy na spokojnie spać w ciągu dnia a buszować w nocy i nie musimy mieć z tego powodu żadnych wyrzutów sumienia ani ograniczeń. Konferencja odbywała się w naszej strefie czasowej w późnych nocnych godzinach. Mimo to energia i atmosfera tego wydarzenia udzielała się wszystkim a prowadzący prowadzili swoje sesje bardzo interesująco. W całym wydarzeniu wzięły udział 83 osoby z Polski – najwięcej jeśli chodzi o kraje europejskie. Główna grupa odbiorców to oczywiście nauczyciele amerykańscy, po nich Emiraty Arabskie, Indie, Meksyk, Kanada, Jamajka, Filipiny, Pakistan i Egipt, my za Egiptem na 10 miejscu pod względem liczebności. Cieszymy się niezmiernie, że wśród uczestników znalazły się osoby, którym rekomendowałyśmy to wydarzenie oraz osoby z grupy Nearpod Polska, na której na bieżąco dzieliłyśmy się wrażeniami, refleksjami, inspiracjami oraz zrzutami ekranu z sesji, w których brałyśmy udział. Wydawałoby się, że język angielski może być przeszkodą, ale jest na to rozwiązanie. Można włączyć transkrypcję w języku polskim a wiele sesji jest praktycznych i dla początkujących, więc język nie powinien odstraszać. Zaawansowani użytkownicy natomiast w większym stopniu niż technicznych instrukcji oczekują inspiracji i na to, jak najbardziej, również można było liczyć. Warto wspomnieć, że w sumie było 56 sesji w godzinach popołudniowych i nocnych, ale do wszystkich wystąpień od razu pojawiają się nagrania, nearpodowe prezentacje prelegentów i inne materiały, które są dostępne do końca sierpnia.
Co podobało nam się najbardziej? Każda z nas ma swoje ulubione wystąpienia i ulubionych prowadzących. W wielu uczestniczyłyśmy wszystkie i wymieniałyśmy się pomysłami na wykorzystanie tych inspiracji na naszych lekcjach. Spróbujemy kilka z nich przedstawić.
Polecajki Justyny:
Moje 3 ulubione prezenterki to: Janet Corder, Meagan Frazier i Olivia Odileke. A sesja , z której wyniosłam chyba najwięcej inspiracji to „Beyond the basic with Nearpod” Janet Corder. Ta prezenterka już na zimowym campie podbiła nasze serca magicznym rysowaniem w Draw it, podała tam bardzo dużo pomysłów i praktycznych wskazówek, gdzie szukać labiryntów, wykreślanek, sudoku, zadań matematycznych i innych, jak wstawiać gotowe szablony jako tło do rysowania i pisania. W tegorocznej sesji “Poza tym co podstawowe w Nearpodzie”, przypomniała swoją zasadę rozpoczynania lekcji od zadania na rozgrzewkę, np. takimi zadaniami, które przyciągają uwagę humorem, jak te pieski z zadania Matching pairs,
czy uzupełnianie obrazków ze strony https://www.educationworld.com/a_lesson/worksheets/ np. https://www.education.com/resources/?q=Finish+the+drawing
Nowością były pomysły na zadania typu Drag and Drop – ciekawe narzędzie dostępne w sierpniu dla szkół i posiadaczy złotego konta.
Podobne zadania tego rodzaju „przeciągnij i upuść” można jednak również wykorzystać w narzędziu Draw it, możemy pisać czy rysować, rozwiązując zadania tego rodzaju i wykorzystując gotową aktywność jako tło obrazka do rysowania.
Można też na wzór zadań „przeciągnij i upuść” zrobić zadania z luką. Poniżej przykład układania wydarzeń historycznych w porządku chronologicznym:
Podobnie jak w sesji Draw it, Janet pokazuje jak wykorzystać edukacyjnie zdjęcia VR np. przez pokazanie dwóch typów teatrów, by potem na jednym slajdzie przekształconym w Draw it, napisać o różnicach między nimi. Janet przypomniała też o tym, że każdy slajd możemy przekształcić na slajd do rysowania i podobnie każdy quiz możemy zmienić na grę Time to climb. Ciekawym pomysłem było zamieszczenie filmu instruktażowego nauczyciela w zadaniu otwartym jako materiału referencyjnego. Zadaniem uczniów jest obejrzenie lub przeczytanie go i wyjaśnienie, czego się nauczyli. Najbardziej zaskoczyła mnie Janet Corder quizem na temat Nearpoda, który przygotowała w Wordwallu: https://wordwall.net/play/16503/366/923
Myślę, że przygotujemy podobne zadanie w polskiej wersji! Quizy na Wordwallu to tylko przykłady tego, jaką zawartość możemy wstawić, korzystając z narzędzia Webcontent. Sesja Janet była pełna ciekawych rozwiązań w tempie przyspieszonym. Mnie spodobało się jeszcze wstawianie hiperlinków i zamiast kończenia lekcji, wybieranie Resume. Cała sesja warta jest tego, by ją sobie obejrzeć po raz kolejny i spróbować wykorzystać rozwiązania, które ta trenerka proponuje.
Z sesji Olivii Odileke zapamiętam, by zadbać nie tyle o angażowanie uczniów, co o angażowanie ich edukacyjne. W natłoku różnych narzędzi i możliwości można zapomnieć, do czego one mają służyć. Nie sposób wspomnieć tu wszystkich sesji, ale chciałabym jeszcze dodać to, co powtórzyło się w kilku oglądanych przeze mnie prezentacjach. Niezależnie czy pracujemy online czy w stacjonarnej szkole powinniśmy pamiętać o tych kluczowych strategiach:
-powiązanie nowej wiedzy z tą już istniejącą (pre-assess knowledge),
-gromadzenie dowodów na uczenie się (gather evidence),
-współpraca na wiele sposobów (collaborate in many ways),
-regularne używanie notatek (use notes regularly)
i ostatnie kluczowe zadanie: refleksja nad własnym uczeniem się (reflect on learning).
Polecajki Kasi:
Sporą dawkę inspiracji dostarczyła też Meagan Frazier w sesji Writing and Nearpod, zaczynając od ważnego pytania do każdego z edukatorów – Jak pewnie czujesz się w uczeniu pisania w skali 1-10? Odpowiedzi oscylowały w granicach 6, ale to zadanie kazało przyjrzeć się swojemu warsztatowi i efektywności własnej pracy. W moją pamięć wbiło się jeszcze jedno pytanie, które potraktuję dużo szerzej, dokonując autoewaluacji, a brzmiało ono: Jak chcesz, żeby uczniowie zapamiętali pracę nad tą umiejętnością, jakie skojarzenia i uczucia związane z pisaniem chcesz wzbudzić w młodych ludziach, dobierając strategie i metody pracy? Najważniejsze pytanie zadane sobie przed lekcją. Amen.
Oczywiście pojawiły się też sprawdzone pomysły na uczenie i ćwiczenie pisania, takie jak przygotowywanie checklist do każdej pracy, by uczeń sam zweryfikował wymagania, używanie kolorów do kolejnych części wypracowań i kodowanie pracy kolorami, metoda analizowania pracy wzorcowej i błędnej, pisanie w parach i ciągłe udzielanie informacji zwrotnej. Meagan pokazywała też ćwiczenia wspomagające pisanie, głównie gramatyczne i w wyszukiwaniu i poprawianiu błędów, np. zaznacz błędy i napisz, ile ich znalazłeś/aś. Proponowała też Revision memos, czyli kartę autokorekty, dawaną uczniowi po zwrocie sprawdzonej pracy i udzielonej informacji zwrotnej.
| Rzeczy do przemyślenia podczas poprawiania pracy | |
| Jakie rodzaje błędów zauważasz u siebie i jak je poprawisz | miejsce na refleksję ucznia ………………………………………………. |
| Jak odnosisz się do uwag nauczyciela, z czym się zgadzasz/nie zgadzasz | miejsce na refleksję ucznia ………………………………………………. |
| Które części/elementy pracy wypadły słabiej i jak możesz je poprawić | miejsce na refleksję ucznia ………………………………………………. |
| Komentarz nauczyciela do Twojej karty autokorekty | miejsce na refleksję nauczyciela …………………………………………. |
Prawdziwą wyprawą w egzotyczną podróż była sesja Katherine Aiken „Creating Cultural Experiences through Virtual Reality”. Pokazała ona nie tylko zastosowanie VR Trip w praktyce, ale też uczyła, w jaki sposób, opierając lekcję na zasobach VR i innych materiałach wizualnych, podzielić klasę na grupy w zależności od preferencji i zainteresowań uczniów. Przy pomocy slajdu z hiperlinkami zabrała całą kilkusetosobową grupę uczestników w różne prezentacje typu Student Paced i pozwoliła nie tylko obejrzeć przygotowane VR Trips, ale też przygotowała do nich angażujące zadania, które pozwoliły wyrazić nam własne zdanie i odnieść się do własnych doświadczeń. Po takiej samodzielnej wycieczce, wróciliśmy do naszego przewodnika do prezentacji w trybie Live.
Jeśli chcecie pojawić się w różnych zakątkach świata, oto linki (gotowe lekcje):
https://app.nearpod.com/presentation?pin=CLDZN
https://app.nearpod.com/presentation?pin=7KDXE
https://app.nearpod.com/presentation?pin=QC7Z6
https://app.nearpod.com/presentation?pin=GFYJM
https://app.nearpod.com/presentation?pin=6A8ND
https://app.nearpod.com/presentation?pin=5R8DQ
https://app.nearpod.com/presentation?pin=A2FXB
Poza gotowymi zasobami z ogromnej biblioteki Nearpoda ‘VR Trip’ można też zastosować linki w Google Earth lub Google Street View. W ten sposób można zabrać uczniów z dowolne miejsce i dostosować materiały do zajęć. Jeśli zaś ktoś chce sam stworzyć zasoby do VR Trip, to warto zajrzeć do instrukcji umieszczonej na stronie Nearpoda:
https://nearpod.zendesk.com/hc/en-us/articles/360031199111-How-can-I-create-my-own-VR-content-?fbclid=IwAR3QItyLSYl1zHLslN3RnnenG0apGQ7Uy4MY1jkP-_LjVX8-qEau9lHB84o
Summer Nearpod Camp Engage był czasem nie tylko uczenia się niuansów wspaniałej platformy Nearpod oraz podglądania pomysłów innych nauczycieli, ale również, co ważniejsze, refleksji nad własnym warsztatem, metodami i priorytetami. Dla mnie to czas wzmocnienia własnych wartości edukacyjnych i potwierdzenia intuicji nauczycielskiej. Bardzo podoba mi się to, co podkreśliła Carrie Swails w sesji końcowej “However You Teach, It’s in Nearpod”, a co ujęło mnie od początku pracy z Nearpodem – to narzędzie jest wręcz stworzone, by nawet w sposób niezamierzony wdrażać ocenianie kształtujące. Jeśli robimy to z rozmysłem, Nearpod staje się potężną maszyną do obserwowania procesu uczenia się, uzyskiwania informacji zwrotnej, refleksji o procesie edukacyjnym. Carrie pozwoliła też na przyjrzenie się narzędziom, które uznajemy za najprzydatniejsze w naszej pracy, wizualizując je w formie skrzynki na narzędzia. Namawiała jednocześnie do podglądania skrzynek innych nauczycieli i wymienianiu niektórych na wydajniejsze i przydatniejsze. Świetnym doświadczeniem było podglądanie skrzynek nauczycieli z całego świata. Może warto też przejrzeć swój Toolbox i zweryfikować, jak skutecznie nam służy?
Przyjrzenie się warsztatowi pracy innych nauczycieli jest wartością bezcenną, przyznam zresztą, że brakuje mi tego w polskiej edukacji – superwizji, spacerów edukacyjnych, obserwacji koleżeńskich. Zazwyczaj w natłoku zajęć po prostu nie mamy na to czasu, do tego dochodzą kompleksy i awersja do poddawania się ocenie innych nauczycieli. A okazuje się, że zawsze znajdzie się ktoś, dla kogo będziemy inspiracją, kto dozna olśnienia, obserwując nasze pomysły, rozwiązania i dzięki temu stanie się efektywniejszym nauczycielem.
Drużyna Nearpoda pokazała jeszcze jedną ważną rzecz – współczesny rynek, tak przesycony narzędziami wymaga elastyczności, ciągłych zmian i przede wszystkim słuchania użytkowników, a nauczyciele to użytkownicy wymagający. To właśnie na ich tłumne prośby pojawiły się nowe aktywności i zasoby, jak choćby wyczekiwane Drag and Drop.
To natomiast, co ujmuje w amerykańskich edukatorach, to entuzjazm i energia, którą potrafią przekazać uczestnikom zajęć, w porównaniu do większości polskich nauczycieli (jednak stonowanych i miłych) to prawdziwe wulkany euforii.
Ania Koch zainspirowana sesją Teaching writing with Nearpod prowadzoną przez Meagan C.Frazier stworzyła infografikę będącą świetnym streszczeniem tej sesji oraz fajnymi metodycznymi wskazówkami do naszej pracy.
Polecajki Marty FloBo:
Podobnie jak dziewczyny brałam udział tylko w kilku sesjach live ze względu na wakacyjny czas, ale resztę na spokojnie obejrzałam później. Jedną z najbardziej wartościowych sesji dla mnie, oprócz tych, które opisały dziewczyny, była sesja Jodi Moskowitz „Making Thinking Visible: Create a Culture of Thinking in Your Classroom”, czyli o tworzeniu kultury myślenia w klasie. O visible thinking wiedziałam już wcześniej od Izy Wyppich. To właśnie ona zaraziła mnie wykorzystywaniem rutyn myślowych w działaniach edukacyjnych i pokazała stronę Project Zero z całą bazą technik i narzędzi związanych z myśleniem krytycznym. W całej sesji głównym przekazem było, jak ważne jest dążenie do tego, aby zmotywować uczniów do głębszego myślenia i przetwarzania informacji. Zaprezentowane zostały takie metody jak: MOST 3-2-1, czyli budowanie mostu pomiędzy tym co się myśli, że się wie, a tym co się myśli 😉 Jodi przywołała cytat Margaret Mead „Dzieci muszą być uczone, jak myśleć, a nie co myśleć”, aby podkreślić jak ważny jest ten obszar w naszej codziennej praktyce szkolnej. Prowadząca zadawała także bardzo dużo pytań refleksyjnych, dzięki czemu uczestnicy mogli poddać refleksji swoje podejście do uczenia i nauczania. I ta wymiana refleksji w campach jest bardzo wartościowa, to poznawanie różnych punktów widzenia i perspektyw. Dyskusje na czatach i dzielenie się doświadczeniem. Ważne pytanie, jakie pojawiło się podczas tej sesji to pytanie, czy my nauczyciele myślimy o naszych uczniach jako o MYŚLICIELACH. Bardzo mi to zapadło głęboko i pozostało ze mną na długo. Kolejną techniką zaprezentowaną była: „see/ think / wonder” (zobacz-pomyśl-zastanów się). A później pójście krok głębiej, czyli zadanie sobie pytania: „Co sprawia, że tak myślisz/ mówisz?”. Następne narzędzie, zaprezentowane i przetestowane na uczestnikach to technika „connect, challenge, extend” (znajdź powiązanie/ podejmij wyzwanie/ poszerz). Na koniec pojawiło się pytanie konfrontujące nasze myślenie o rutynach myślowych z wcześniej z tym, czego się dowiedzieliśmy w trakcie szkolenia i co teraz wiemy. Niezwykle wartościowe ćwiczenie pokazujące znowu różne refleksje innych osób. Na koniec prowadząca podzieliła się wspaniałym cytatem z książki Rona Ritchharta „Creating culture of thinking”, którą bardzo polecała. „Learning is a consequence of thinking.” (Uczenie się jest konsekwencją myślenia). Jak wiele osób tak właśnie myśli o uczeniu się? Warto się chwilę zastanowić.
Kolejną sesją, na którą chciałabym zwrócić uwagę, to sesja dotycząca „App Smashingu”, czyli łączenia platformy Nearpod z innymi aplikacjami i TIKowymi narzędziami, prowadzona przez Mrs. Frances Amato. Aplikacje, które Frances łączyła z Nearpodem to Flipgrid, Jamboard, Epic books, Brain Pop, Kahoot, Bouncy, Bitmoji i Youtube. Szczególną uwagę Frances zwróciła na możliwości zasobu „web content”, gdzie możemy praktycznie dołączyć każdy link, który przekieruje uczniów na przygotowany przez nas wcześniej quiz w takich narzędziach jak Kahoot, Blooket czy też WordWall. Wskazała także na fantastyczne możliwości wykorzystania tablicy Jamboard do tworzenia zindywidualizowanych plansz szczególnie dla uczniów i uczennic ze specjalnymi potrzebami. Jedną ze stron , którą Frances proponowała jest Boom Learning, której wcześniej nie znałam i nie wykorzystywałam. Czas najwyższy, aby poznać ;). Świetną opcją jest też osadzanie gotowej lekcji stworzonej w Nearpodzie ustawionej na tryb zadania domowego podczas lekcji nearpodowej prezentowanej na żywo. Wówczas uczniowie mają taki moment lekcji, w którym mogą pracować samodzielnie i zgodnie ze swoim tempem a my i tak mamy podgląd do ich wyników. Z wielkim zainteresowaniem obejrzałam także sesję „Integrating Jamboard, Hyperlinks, and More to Differentiate Instruction” prowadzoną przez Yvette Smith. Tutaj zachwycił mnie aspekt dodawania hyperlinków do slajdów tworzonych w Google Slides lub Presentation, a potem zamieszczanie ich jako „web content” w lekcji nearpodowej. Zainspirowałam się tą prezentacją i stworzyłam nawet krótki tutorial pokazujący, jak to zrobić po polsku, który możecie znaleźć na moim kanale na YouTube.
Artykuł napisany przez miłośniczki Nearpoda: Justynę Bober, Katarzynę Polak i Martę Florkiewicz-Borkowską. Infografikę przygotowała Anna Koch.
Justyna Bober – nauczycielka języka polskiego i angielskiego, obecnie nauczyciel – konsultant w Centrum Edukacji Nauczycieli w Suwałkach; publikuje w Cennych wiadomościach – na stronie CEN w Suwałkach https://cen.suwalki.pl/cenne/ – między innymi artykuły na temat wykorzystania Nearpoda. Ciągle poszukująca inspiracji i pomysłów, wykorzystująca technologie w codziennej pracy, absolwentka studiów podyplomowych na kierunku neurodydaktyka WSB Bydgoszcz, działa w SETI (inicjatywie sejneńskich anglistów) i jest Ambasadorką Wiosny Edukacji. Autorka kursów internetowych dla Operonu i szkoleń dla CEO. Członkini grupy Superbelfrzy RP. Microsoft Innovative Educator Expert, ambasadorka Wakeleta i edukatorka Nearpoda.
Katarzyna Polak – nauczycielka języka polskiego i muzyk, Microsoft Innovative Educator Expert, wykładowca kierunku ‘Innowacyjne i kreatywne metody pracy z uczniem’ w Ateneum – Szkole Wyższej w Gdańsku, mentorka oceniania kształtującego w kursie Centrum Edukacji Obywatelskiej „OK Zeszyt”, ambasadorka Wiosny Edukacji, współzałożycielka Podlaskiego Klubu Kreatywnych Nauczycielki, organizatorka kilku edycji konferencji dla nauczycieli: ‘Podlaskiej Wieczorynki Edukacyjnej’ oraz ‘Kreatywności online i offline’, trenerka kompetencji miękkich, ambasadorka eTwinning w woj. podlaskim, trenerka Edukreatywności, autorka piosenek edukacyjnych, która nie lubi rutyny szkolnej, ceni zaś przekazywanie inicjatywy i odpowiedzialności uczniom, autorka bloga edukacyjnego http://kreaktywnanauka.blogspot.com/, pasjonatka oceniania kształtującego, własnoręcznie tworzonych pomocy dydaktycznych i wykorzystania potencjału narzędzi cyfrowych w edukacji. Dla relaksu tworzy biżuterię artystyczną.
Anna Koch – nauczycielka języka angielskiego w III Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego w Lesznie. Pasjonuje się TIK w edukacji i z ochotę sięga po nowinki technologiczne w celu zaktywizowania uczniów na lekcjach oraz bardziej efektywnego dotarcia do ich umysłów.
Marta Florkiewicz-Borkowska
nauczycielka języka niemieckiego w Szkole Podstawowej im. Karola Miarki w Pielgrzymowicach, trenerka edukacyjna, ekspertka w Centrum Edukacji Obywatelskiej i Fundacji Szkoła z Klasą 2.0, edukatorka w zakresie nowoczesnych rozwiązań w edukacji, trenerka w programie Cybernauci oraz Mistrzowie Kodowania, a także mentorka w programie Zaprogramuj Przyszłość, autorka artykułów dotyczących wykorzystania nowoczesnych technologii w edukacji oraz zastosowania arteterapii w edukacji a także wielu innowacji pedagogicznych, trenerka i autorka zasobów edukacyjnych w rządowym programie Cyfrowa Szkoła w latach 2012 – 2013 oraz w programie Aktywna Edukacja w latach 2013 – 2015, prelegentka na konferencjach edukacyjnych. m.in. Inspir@cje oraz IT w edukacji, Trendach w edukacji Be-Zee, Zlotach Innowacyjnych Nauczycieli i Dyrektorów oraz Spotkaniach Metodycznych, współpracuje z wieloma instytucjami edukacyjnymi, współorganizatorka i współprowadząca cykl webinarów „Superbelfrzy Nocą” oraz całodniowej konferencji online EduMocOnline, dyplomowana arteterapeutka, uczestniczka warsztatów doskonalących i programu Futur Classroom Lab w Brukseli, prelegentka na konferencji TEDxRawaRiver w Katowicach. Autorka wielu innowacji oraz projektów o charakterze społecznym, między innymi ogólnopolskiej akcji awatarkowej oraz Pożeraczy Smutków. Należy do społeczności Superbelfrzy RP. Fanka nauki metodą projektu, odwróconej klasy, uczenia przez nauczanie oraz nowoczesnych technologii. Propagatorka wykorzystywania gier planszowych, zabaw aktywizujących i metod kreatywnych w edukacji oraz łączenia offlinu z onlinem. Prowadzi dwa blogi: deutschfun z języka niemieckiego oraz handmade z zajęć artystyczno-technicznych. Nauczycielka Roku 2017. Microsoft Innovation Educator Expert 2018 – 2019.
- Jak daleko jest z Goleniowa do Białegostoku - 11 sierpnia 2023
- Plecak pełen inspiracji - 11 sierpnia 2022
- Podlaskie Wieczorynki Edukacyjne – Nauczyciel wieczorynkową porą - 4 lutego 2022