Jak daleko jest z Goleniowa do Białegostoku

Kolejne Spotkanie Edukacyjne w Goleniowie

„Uczę się w szkole podstawowej. Moi nauczyciele mają nie mniej niż 10 i nie więcej niż 15 lat. Jest ich siedemdziesięcioro siedmioro.” Natalia Bielawska

Może to nie jest najlepszy moment na pisanie o konferencji. Jesteśmy w okresie wakacyjnym, czyli pomiędzy szkoleniami, większość już się zakończyła, a te, które będą, właśnie zaczyna się anonsować. Całkiem niedawno jednak swoje refleksje z 2.Spotkania Edukacyjnego w Goleniowie skonfrontowałam z wynikami ankiety ewaluacyjnej i niektórymi wnioskami i wypowiedziami uczestników chciałabym się podzielić.

Dwudniowa konferencja pod nazwą 2.Spotkanie Edukacyjne w Goleniowie zorganizowana została, jak wskazuje tytuł, w Goleniowie po raz drugi, tym razem w dniach 21-22 kwietnia 2023 r. Miejsce tej konferencji wynika z nowego miejsca pracy Ewy Radanowicz, która wcześniej była dyrektorem Szkoły Podstawowej w Radowie Małym w sąsiednim powiecie, a od dwóch lat jest Dyrektorem Wydziału Edukacji, Kultury i Sportu w UMiG w Goleniowie.

O pierwszym spotkaniu pod hasłem „W tym szaleństwie jest metoda” napisałam tutaj: https://cen.suwalki.pl/w-tym-szalenstwie-jest-metoda-o-sukcesie-spotkania-w-goleniowie-1-2-kwietnia-2022/

Drugie spotkanie również zostało zorganizowane z inicjatywy Ewy Radanowicz, Jeannette Słaby, nauczycielki języka polskiego w Goleniowie (https://www.facebook.com/zeszytdopolskiego) i Agaty Markowicz, nauczycielki matematyki w Goleniowie (Matematyka u Sienkiewicza – https://www.facebook.com/matematyka.SP2).  Podobnie jak w zeszłym roku konferencja ta zgromadziła przedstawicieli świata edukacji: profesorów, edukatorów, trenerów, dyrektorów, nauczycieli, w tym superbelfrów i ambasadorów Wiosny Edukacji. Cenionych, znanych i lubianych, by wymienić tylko niektórych: prof. Mirosława Dziemianowicz, prof. Inetta Nowosad, dr Piotr Wasyluk, Przemek Staroń, Marta Młyńska, Dawid Łasiński, Joanna Gadomska, Alicja Podstolec, Izabella Bartol, Mirosław Barć, Katarzyna Polak.

Najbardziej w tym roku podobało mi się to, że była z nami młodzież

To, co jednak zdecydowanie wyróżnia tę konferencję  to obecność uczniów. Pojawili się uczniowie z goleniowskich szkół, ale przede wszystkim ze szkół Wiosny Edukacji czy szkół, w których pracują ambasadorzy Wiosny Edukacji: z Gdyni, Pleszewa, Białegostoku, Tuczna i Wschowej. Nie tylko się pojawili, ale też prowadzili warsztaty dla młodzieży i zainteresowanych dorosłych podczas spotkania głównego i w szkołach powiatu goleniowskiego. 

Na pytanie, co najbardziej Ci się podobało, ankietowani często odnosili się do młodzieży:

  • najbardziej w tym roku podobało mi się to, że była z nami młodzież,
  • Spotkanie się z liczną grupą autorytetów pedagogicznych oraz młodzieży świadomej potrzeb zdobywania wiedzy i umiejętności,
  • młodzi ludzie, 
  • możliwość przyjazdu z młodzieżą,
  • zaangażowanie w spotkanie uczniów,
  • uczestnictwo młodzieży i możliwość poprowadzenia warsztatów dla uczniów,
  • wykłady i warsztaty prowadzone przez uczniów,
  • głos uczniów,
  • podobały mi się warsztaty, które dla uczniów prowadziła młodzież z Białegostoku,
  • pokazanie jak działa samorząd.

“Spotkanie w Goleniowie miało magiczną wręcz energię, nie tylko wystąpienia inspirujących edukatorów i dające do myślenia warsztaty, ale też atmosfera kuluarów, budujących edukacyjnych rozmów z ludźmi żywo zainteresowanymi naprawą współczesnej szkoły, pełnych doświadczeń, pomysłów i dobrych praktyk. Cudownie też było obserwować uczniów mojej szkoły, białostockiego Liceum Infotech, którzy samodzielnie przygotowali dwa równoległe warsztaty dla ósmoklasistów, bazując na zajęciach z autoprezentacji i kompetencji miękkich, których uczą się na co dzień. Bardzo budujące i wzmacniające motywację doświadczenia” relacjonuje Katarzyna Polak, ambasadorka Wiosny Edukacji, która jechała z uczniami na spotkanie w Goleniowie pociągiem 11 godzin w jedną stronę.  

Najbardziej podobały mi się plakaty, co chcemy zmienić w Goleniowie

Dla samorządów szkolnych z całego powiatu zostało zorganizowane spotkanie w jednej ze szkół goleniowskich i tam uczniowie mogli dowiedzieć się nieco o sobie, poznając jakim są kolorem według koncepcji kolorów osobowości – DISC, a potem, pracując w zespołach, zastanowić się, co chcieliby i mogli zmienić w swoim powiecie. Napisali, że podobały im się: 

  • zajęcia metodą warsztatową, 
  • współpraca, 
  • praca w grupach, 
  • sposób podziału na grupy i możliwość pracy z nowo poznanymi osobami, 
  • kreatywność w grupie,
  • robienie plakatów i testy jakim jesteśmy kolorem, 
  • pisanie zaproszenia dla innych grup,
  • plakaty, co chcemy zmienić w Goleniowie. 

Oddałabym więcej głosu Uczniom

Na pytanie co byś zmienił w organizacji konferencji też wspomniana została młodzież: 

  • oddałabym więcej głosu Uczniom,
  • zachęciłbym młodych ludzi do uczestnictwa w nim, poza moją szkołą oraz jedną z goleniowskich szkół nie widziałem wielu uczniów,
  • żeby było bardziej ukierunkowane na młodzież.

Ankietę na temat 2.Spotkania Edukacyjnego w Goleniowie wypełniło 167 osób, w tym: 64 nauczycieli, 69 uczniów szkoły podstawowej, 14 uczniów szkół średnich, 13 dyrektorów.

Uczniowie, którzy wypełnili ankietę byli uczestnikami wykładów i warsztatów, ale też są wśród nich prowadzący zajęcia i osoby, które przyjechały z daleka. Ich refleksje są szczególnie cenne: 

  • Spotkanie w Goleniowie było dla mnie wyjątkowym doświadczeniem i momentem na zastanowienie się nad obecnym stanem edukacji w Polsce i jej przyszłością.
  • Najbardziej podobało mi się moment, gdy wraz z moją nauczycielką oraz koleżankami mogłyśmy zaprezentować to, nad czym od kilku lat pracujemy, by pomóc innym.
  • Podobały mi się wykłady i warsztaty prowadzone przez uczniów, możliwość spotkania i poznania nowych i ciekawych ludzi.
  • Zabieram ze sobą motywację do samorealizacji i refleksję, że wielu ludziom się chce, ale czasami tego nie widać, bo od chęci do działania trzeba przejść długą drogę.

Czas rozmów w kuluarach

Spotkanie w Goleniowie było dla mnie okazją do ciekawych rozmów, spotkań z niesamowitymi edukatorami i cudowną młodzieżą.

130 osób, zdecydowana większość (80%) dość licznej grupy, która dobrowolnie wypełniła ankietę online, uważa, że zdecydowanie warto organizować takie spotkania. Większość opisałaby to spotkanie, używając słów: ciekawe, inspirujące i pouczające (rozumiane jako ważne i wartościowe). Dla  wielu był to czas rozmów o ważnych kwestiach dotyczących edukacji i wymiany doświadczeń, czas z eduprzyjaciółmi, spotkanie ludzi z pasją, możliwość  integracji z innymi środowiskami.

Obserwuję coraz częściej i potwierdza to też ankieta, że w wielu konferencjach na żywo brakuje kuluarów, a to właśnie spotkania pomiędzy warsztatami i wykładami są tak samo, a czasem nawet bardziej wartościowe, niż treści merytoryczne. 

Wydaje mi się, że cenne byłyby choć odrobinę większe przerwy między poszczególnymi punktami, żeby porozmawiać z ludźmi, w tym roku miałam poczucie ciągłego biegu, żeby być o czasie.

Warto, organizując spotkania edukacyjne, rzeczywiście zachować formułę spotkania. Celebrować ten wspólnie spędzony czas, bez pośpiechu i dyskomfortu, że coś wartościowego mnie omija. Czas na posiłek, czas na przerwy, na rozmowy, poznawanie nowych ludzi.

Świat przez różne okulary 

W sumie zaplanowano 50 spotkań. Chcieliśmy, zgodnie z założeniem organizatorów, popatrzeć na świat przez różne okulary, dosłownie i w przenośni, spojrzeć na edukację z perspektywy ucznia, również aspergerowca czy autystyka, uczniów działających w samorządzie szkolnym i w projektach przedsiębiorczości, uczniów pracujących bez stopni, stąd podział na kilka paneli tematycznych:

  • “Szkiełko i oko”: technologie cyfrowe (AI, Minecraft, roboty, higiena cyfrowa); 
  • “Patrzaj w serce”:  wsparcie psychologiczne, dobrostan i życie w „odmiennym” świecie autyzmu i Aspergera;
  • ”Czucie i wiara”: uczenie się i rozwój osobisty, samorządność, wolontariat;
  • “Gwiazd iskierka”: duch i estetyka … kreatywność i sztuka.

Na pytanie, co najbardziej Ci się podobało, pojawiło się wiele odpowiedzi. Były to przede wszystkim: wykłady, warsztaty, sposoby prowadzenia zajęć, organizacja i atmosfera.

Mnogość warsztatów 

Wiele osób w ankiecie tę wielość i różnorodność podkreśla jako zaletę spotkania: Podobała mi się tematyka zajęć, różnorodność, możliwość swobodnego wyboru spotkań, wyboru ciekawych tematów, mnogość warsztatów, możliwość wejścia na dowolne warsztaty w dowolnym czasie, możliwość wzięcia udziału w warsztatach, których temat mnie interesował. 

Jednak wiele osób podało tę wielość jako największy mankament konferencji:

  • Powinno być mniej równoległych warsztatów.
  • Duża ilość w tym samym czasie spowodowała, że nie mogłam uczestniczyć we wszystkich, w których chciałam.
  • Mniejsza różnorodność, nie sposób być wszędzie.
  • W tym samym czasie odbywały się fajne zajęcia, więc trudno było się zdecydować.
  • Bardzo żałuję, że tyle ciekawych prelekcji i warsztatów odbywało się o tej samej porze. Trudno było mi podjąć ostatecznie decyzję, z kim się spotkam, co zobaczę i co usłyszę.

Mimo że blisko 50 osób, które wypełniły ankietę niczego by nie zmieniło i uważa, że spotkanie było zorganizowane bardzo dobrze, to warto wziąć pod uwagę sugestie uczestników, również przy organizowaniu innych wydarzeń edukacyjnych:

  • Mniejsza ilość wykładów/spotkań/warsztatów na rzecz wydłużenia czasu trwania takiego warsztatu. 
  • Lepiej dopracowany plan spotkań – rozkład czasowy, przerwy itp. 
  • Krótsze wykłady, dłuższe przerwy, więcej kuluarów. 
  • Zmniejszyłabym nieco liczbę warsztatów na rzecz ich wydłużenia, uważam, że godzinne warsztaty to za mało, aby rozwinąć temat, czasem trzeba było już kończyć, bo zaczynały się następne spotkania, dlatego czuję niedosyt w tym aspekcie.
  • Niektóre spotkania trwały tylko 20 minut i prowadzący nie zrealizował swoich założeń.

Z innych wskazówek wynika, że warto być też punktualnym i zadbać o dobry przepływ informacji. Przy takiej ilości warsztatów i wykładów, naprawdę trudno było się odnaleźć i być wszędzie na czas. Zabrakło też informacji dla kogo są przeznaczone poszczególne warsztaty i kim są osoby prowadzące.  Było to szczególnie ważne w przypadku młodych ludzi, którym trudno było konkurować z osobami o znanych nazwiskach: 

„Według mnie [uczniowie] na tej konferencji nie zostali docenieni i w pełni dopuszczeni do głosu – konkurowanie z wielkimi Osobistościami w dziedzinie edukacji skazało ich na audiencję w postaci dosłownie kilku słuchaczy, a poświęcili bardzo dużo czasu, wysiłku i stresu, aby przygotować się do wystąpienia”.

Część warsztatów i wykładów została zarejestrowana i nadal można je obejrzeć, korzystając z linku  https://spotkaniaedu.goleniow.pl

Szczególnie polecam wystąpienia uczniów:

  • z Gdyni, pod tytułem “Autonomia w działaniu uczniów a rozwój samorządności w szkole”, 
  • z Pleszewa “Jak odrabiamy lekcje szczęścia w szkole” 
  • oraz z Tuczna “Pięć lat bez stopni z planem daltońskim”

a także debatę z udziałem uczniów i nauczycieli prowadzoną przez Dawida Łasińskiego. 

Poza warsztatami z udziałem uczniów, zostały nagrane warsztaty m.in. Joanny Gadomskiej, Katarzyny Polak, Agaty Baj czy Izabelli Bartol.  

 

 

Na dorosłych uczestnikach chyba największe wrażenie zrobił wykład prof. dr hab. Mirosławy Dziemianowicz, wspominany przez wielu respondentów “Pasje w naszym życiu – jak staliśmy się bohaterami pustki”. Poza wykładem pani profesor, warto też obejrzeć  wykład dr. Piotra Wasyluka “Edukacja nie da się ujarzmić. O czterech trendach edukacyjnych, do których warto się przyzwyczaić”, a także wykład Przemka Staronia i Marty Młyńskiej” Jak w świecie Vuca i BANI patrzeć prosto w serce?” 

O spotkaniu ukazało się też kilka relacji na stronach szkół i ambasadorów, którzy brali w nich udział m.in.

http://zs1goleniow.edu.pl/aktualnosci,2-spotkanie-edukacyjne,2107.html

https://liceum.pleszew.pl/newsy/spotkania-edukacyjne-w-goleniowie/

https://www.facebook.com/photo/?fbid=23949709027961275&set=a.746938245331681 

https://www.facebook.com/edukacja4.0MonikaRokicka/posts/pfbid0zFWMtaebZ9vjFiXuFiELSpYjzHMFcvD8xsdTKHzPQJFt7M8pwjwzkexYaWwvtRJyl

Czy w przyszłym roku odbędzie się 3.Spotkanie Edukacyjne, tego jeszcze nie wiemy. Natomiast w imieniu Ewy Radanowicz, NODN SENSOR  i szkół Wiosny Edukacji, a także ambasadorów Wiosny Edukacji i Podlaskiej Wieczorynki Edukacyjnej już dziś zapraszam serdecznie na  I Białostockie Forum Edukacyjne „O kreowaniu przestrzeni do wspólnego uczenia się – uczeń i nauczyciel w działaniu.” 29-30 września 2023 r. w Szkole Podstawowej nr 9 oraz Zespole Szkół Technicznych  w Białymstoku. Tematyka  forum dotyczyć będzie kreatywności, nowoczesnej dydaktyki i wychowania, a także tego, jak uczą się czy nie uczą nauczyciele. Ciekawe wydarzenia i spotkania również w kuluarach, lekcje i warsztaty  na żywo z  udziałem młodzieży z białostockich szkół. https://sensorradanowicz.pl/produkt/i-bialostockie-forum-edukacyjne/

Justyna Bober
Podoba się? Podziel się z innymi.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.