Wszyscy na pewno doskonale zdajemy sobie sprawę, że programowanie i robotyka to nośne tematy. Każdy człowiek powinien zdawać sobie sprawę z tego, jak wielką rolę w dzisiejszych czasach odgrywają komputery. Te w smartfonach, te w parkometrach, w pralkach, a nawet w lodówkach. Zatem w jaki sposób nasza szkoła powinna przygotowywać młodych ludzi do tych wyzwań?
Zaktualizowane w 2018 roku Zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie z 2006 roku obejmują:
- kompetencje w zakresie czytania i pisania.
- kompetencje językowe.
- kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii .
- kompetencje cyfrowe.
- kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się.
- kompetencje obywatelskie.
- kompetencje w zakresie przedsiębiorczości.
- Świadomość i ekspresja kulturalna.
Chciałbym tutaj podzielić się zapisem mojej rozmowy o programowaniu, robotyce. Wysłuchajcie jej właśnie w kontekście kompetencji kluczowych.
Dlaczego kompetencje kluczowe i umiejętności podstawowe mają duże znaczenie?
Każdy ma prawo do kształcenia, szkolenia i uczenia się przez całe życie, które mają charakter włączający, spełniają kryteria wysokiej jakości oraz służą nabywaniu kompetencji kluczowych i umiejętności podstawowych. Tego rodzaju kompetencje i umiejętności są warunkiem samorealizacji i rozwoju osobistego oraz zwiększenia szans na rynku pracy, a także kluczem do włączenia społecznego i aktywnej postawy obywatelskiej.
Dane zgromadzone w 2018 r. w ramach Programu międzynarodowej oceny umiejętności uczniów (PISA) wskazują jednak, że ponad jedna piąta uczniów w UE nie nabyła w stopniu wystarczającym umiejętności czytania ani znajomości matematyki czy nauk ścisłych.
W 2018 r. odsetek osób osiągających słabe wyniki w nauce czytania wynosił 21,7 proc., w matematyce 22,4 proc., a w naukach ścisłych 21,6 proc. W latach 2009–2018 wyniki w zakresie umiejętności czytania i w naukach ścisłych uległy w UE pogorszeniu, a w matematyce pozostały na tym samym poziomie.
Wiedza, umiejętności i postawa nauczycieli i członków kadry kierowniczej szkół w UE mają ogromne znaczenie. Poziom ich nauczania i ich profesjonalizm mają bezpośredni wpływ na wyniki uczniów.
Wymagania stawiane nauczycielom, członkom kadry kierowniczej szkół i edukatorom nauczycieli są wysokie. Osoby te odgrywają zasadniczą rolę w zapewnianiu wysokiej jakości edukacji wszystkim osobom uczącym się, dlatego muszą stale rozwijać swoje kompetencje. Ich kształcenie formalne oraz ustawiczne doskonalenie zawodowe musi być najwyższej jakości, niezbędne jest także zapewnienie im dostępu do specjalistycznego wsparcia w trakcie całej kariery.
Spadek prestiżu zawodu i niedobór personelu mogą negatywnie wpływać na jakość edukacji szkolnej w wielu państwach członkowskich UE. W związku z tym większość państw stara się motywować i wspierać nauczycieli i kadry kierownicze szkół na drodze do doskonalenia się w tych wymagających zawodach, a jednocześnie próbuje przyciągnąć większą liczbę odpowiednich kandydatów do pracy w edukacji szkolnej.
Więcej możecie przeczytać na stronach: https://ec.europa.eu/education/policies/school/key-competences-and-basic-skills_pl
Zdobywca wyróżnienia Listy 100 Szerokiego Porozumienina Rzecz Umiejętności Cyfrowych Polsce w latach 2017, 2020 i 2021, członek zarządu Szkolnej Sekcji Informatyki przy Polskim Towarzystwie Informatycznym. Trener języka programowania Python, robotyki, mechatroniki, technologii komputerowych ze szczególnym uwzględnieniem otwartych zasobów edukacyjnych oraz oprogramowania OpenSource.
Autor książki „Python 3. Projekty dla początkujących i pasjonatów” wydanej przez Helion Edukacja.
Współautor treści z języka Python w projekcie E-Podręczniki do kształcenia ogólnego dla klas ponadgimnazjalnych. Współautor książki "Koduj w Pythonie - tworzymy grę przygodową" oraz publikacji "ENIGMA - Poznaj zagadkę Enigmy, tworząc grę przygodową w Pythonie" wydanych przez Fundację Rozwoju Edukacji Cyfrowej.
- Czy chcemy być „na szmyczy” korporacji? - 31 lipca 2023
- WordPress w edukacji – jak uczyć kompetencji w bezpieczny sposób. - 3 lutego 2023
- Prezent świąteczny – FREE-SERWER - 2 grudnia 2022
W odpowiedzi na “Programowanie jako kompetencja XXI wieku”
Nie zgadzam się z tezą, że programowanie jest tak ważne. To tak, jakby pod koniec XIX wieku ktoś twierdził, że umiejętność wymiany opony, oleju czy sprzęgła w automobilu to będzie „umiejętność XX wieku”. W XX wieku osoby posiadające te umiejętności nie znalazły się na szczycie hierarchii społecznej, tylko raczej na jej dole jako drobni przedsiębiorcy, fachowcy, robotnicy.
Ważniejsi będą ludzie wymyślający i wdrażający idee, które będą oprogramowywane przez programistów.
Ale o ile sam zawód będzie potrzebny i programiści będą mogli dobrze zarobić, to uczenie każdego ucznia programowania jest ABSURDALNE. Tak samo, jak nie uczy się uczniów w szkołach wymiany oleju w silniku, tak samo nie ma sensu uczyć wszystkich programowania, zwłaszcza że to programowanie polega na realizowaniu bardzo infantylnych pseudo-programików z wykorzystaniem głównie dwóch elementów: pętla i warunek.
Programowanie jest ściśle powiązane z ekosystemem języka programowania: interpreter czy kompilator, jaka platforma (Windows, Android, iOS, Linux itp.). Bez znajomości całego ekosystemu samo napisanie programiku jest mało przydatne, bo potem uczeń i tak stanie przed barierą wejścia do danego ekosystemu programowania. I wtedy się okaże, że w prawie każdym przypadku efektywniej jest skorzystać z gotowych narzędzi, niż samemu „rzeźbić w glinie”.
Czy uczniowie po kursie informatyki w polskiej szkole są w stanie SAMODZIELNIE napisać aplikację na Androida i uruchomić ja na swojej komórce ?