Znajdź klucz i się uwolnij, czyli szkolny pokój zagadek

Jeśli zastanawiacie się jak w niebanalny sposób sprawdzić, ile Wasi uczniowie umieją, zaproście ich do pokoju zagadek.

Brzmi tajemniczo? I dobrze, bo o rozwiązanie zagadki i uwolnienie się z zamkniętej pracowni chodzi!

Ostatni tydzień był dla mnie dość wyjątkowy. Stało się tak głównie za sprawą zorganizowania pierwszej lekcji z wykorzystaniem zasad obowiązujących w escape roomie, czyli pokoju zagadek.

Mówiąc krótko: zaprosiłam uczniów do sali po czym z niej wyszłam, zamknęłam drzwi  i przekręciłam klucz w zamku (spokojnie: moja pracownia posiada drzwi z szybą, więc miałam cały czas oko na kręcące się wewnątrz towarzystwo).

Zanim jednak opuściłam wychowanków, otrzymali ode mnie instrukcję, w myśl której mieli odnaleźć sześć wskazówek (pracowali w dwóch zespołach, więc każdy zespół powinien pracować nad trzema, w praktyce jednak szybko połączyli siły). Każda z podpowiedzi dotyczyła zagadnień związanych z językiem polskim i kierowała uczniów do miejsc ukrycia liter. Złożone z nich hasło wskazywało, gdzie znajduje się klucz 🙂

Sami zerknijcie na wskazówki, dalibyście radę im sprostać?

• Miejscownik odnajdziecie, wskazówkę dostaniecie (karteczka naklejona była na laptopie, w którym wyświetlał się dokument ze zdaniami; należało wskazać poprawnie rzeczownik w żądanym przypadku i znaleźć odpowiednie miejsce w pracowni → tu schowała się literka „N”);

• Dwa rody skłócone dziś ze sobą mieszkają. Znajdźcie je, wskazówkę dla Was mają (na plakacie przedstawiającym Julię, bohaterkę dramatu Szekspira, zaznaczona została literka „A”);

• Ten, kto mądry wnet się dowie, że podmiot logiczny skrył podpowiedź (na tablicy zapisałam cztery zdania, należało wybrać odpowiednie; podmiot przenosił w odpowiedni rejon klasy, gdzie ukryła się literka „R”);

• W dwunastu księgach wierszem spisanych kryje się podpowiedź dla wszystkich oczytanych (na regale z książkami mam kilka tomów „Pana Tadeusza”, w jednym z nich wyróżniała się literka „N” na karcie tytułowej);

• W „Gmachach” odpowiedź znajdziecie i bystrego oka dowiedziecie (jesienią dostała od jednego z uczniów zegar pokryty tablicową powierzchnią, wkrótce po tym napisałam na nim „Gmachy” Przybosia, bo akurat je omawialiśmy i lubię 😊; dziś najważniejsza była w nich pewna samogłoska „I”);

• Dwudziestolecie to trendy w sztuce nowe, tam w metaforze znajdziecie podpowiedź (na jednej z tablic mam plakat poświęcony polskim ugrupowaniom dwudziestolecie międzywojennego; zawiera on miedzy innymi wiersze z zaznaczonymi środkami stylistycznymi i to tam znaleziono dziś literkę „A”).

Hasłem było słowo: „NARNIA” (tak mówi się o zapleczu w sali polonistycznej ze względu na uczniowski malunek umieszczony na jej drzwiach). Aby to owej „krainy” się dostać i wydobyć klucz do pracowni, należało jeszcze zmierzyć się z kłódką (do niej klucz był z kolei umieszczony w książce o tytule „Lew czarownica i stara szafa”, czyli pierwszym tomie „Opowieści z Narnii”).

Ciekawi jesteście pewnie, czy młodzi ludzie dali radę. Otóż, tak! Wydostali się i byli z siebie bardzo zadowoleni. Już wiem, że będę chciała takie zajęcia powtórzyć (inne klasy natychmiast zaczęły się domagać o taka lekcję dla siebie). Być może niektóre reguły nieco zmodyfikuję, ale w gruncie rzeczy uważam, że to doskonały pomysł. Skusicie się?

Asia Krzemińska – nauczycielka języka polskiego, autorka bloga zakreconybelfer.blogspot.com.

• O mnie
• Inne wpisy

Joanna Krzemińska

Zawodowo: nauczyciel języka polskiego i terapeuta z zakresu diagnozy i terapii pedagogicznej. Prywatnie: żona i mama dwójki urwisów. Zakochana w grach planszowych i logicznych, poszukiwaczka nowych rozwiązań. Zwolenniczka powiedzenia: dzień bez szalonego pomysłu, to dzień stracony. Oto cały Zakręcony belfer.

Pozostałe wpisy Joanna Krzemińska (Zobacz wszystkie)

• Ile matmy jest na polskim, czyli dlaczego interdyscyplinarność jest ważna? - 14 października 2023
• festiwal ocen - 16 czerwca 2019
• Tropiciele murali - 24 sierpnia 2018