Jak uczyć dzieci z dysleksją?

O tym z jakimi trudnościami borykają się uczniowie z dysleksją, co jest przyczyną ich problemów z czytaniem i pisaniem oraz jak widzą litery przeczytacie TUTAJ.

 

Najczęstsze trudności osób z dysleksją na poszczególnych przedmiotach:

• Trudności w czytaniu, pisaniu, liczeniu, rozumieniu i przetwarzaniu informacji.

• Trudności w nauce języka polskiego i języków obcych: trudności w zapamiętywaniu i używaniu nowego słownictwa, powolność w uczeniu się rymów, piosenek i wierszy, niezrozumienie poleceń prostych i sekwencji poleceń, nieumiejętność literowania, sylabizowania, nieumiejętność przekładania dźwięku na symbol graficzny i odwrotnie, problemy gramatyczne (słowotwórstwo, składnia, szyk wyrazów w zdaniu), „zjadanie” liter, niekończenie słów i zdań, nierozróżnianie słów, problemy z rozumieniem tekstu czytanego i wypowiedzi ustnej, problemy z rozumieniem tekstu słyszanego, trudności w organizacji wypowiedzi ustnej i pisemnej, trudności z wymową, wolne tempo pisania i czytania, trudności z przetwarzaniem tekstu, błędy ortograficzne i gramatyczne.

• Matematyka: trudności z opanowaniem tabliczki mnożenia, trudności z nazywaniem i pisaniem cyfr, liczb, błędny w słownym zapisie liczb, mylenie liczb, opuszczanie i mylenie cyfr przy zapisywaniu i przenoszeniu, brak zdolności czytania symboli matematycznych, kłopoty z porównywaniem figur geometrycznych i ich cech: położenia, proporcji, wielkości, odległości, wysokości, zaburzone widzenie przestrzenne, trudności z analizą wykresów, tabel, danych, trudności z kreśleniem i konstruowanie figur, błędne określanie stron i kierunków.
• Geografia : zaburzona orientacja na mapie, w przestrzeni, trudności w rozumieniu poleceń, nowych słów, definicji i wykresów.

• Chemia: trudności z zapamiętaniem symboli, z poprawnym zapisem nazw pierwiastków, trudności z zapisywaniem i przetwarzaniem wzorów chemicznych, trudności z rozumieniem poleceń i abstrakcyjnych sformułowań.

Historia: uczniowie mają trudności z chronologią wydarzeń, zapamiętywaniem i zapisywaniem dat, z myśleniem przyczynowo- skutkowym.

Biologia: trudności ze złożonym, abstrakcyjnym, trudnym nazewnictwem. Ograniczone możliwości w zakresie samodzielnego wykonywania praktycznych aktywności na podstawie instrukcji lub opisu.

Wychowanie Fizyczne: (np. wolne tempo wykonywania czynności manualnych, nieudolność w grach zręcznościowych, zaburzona sfera motoryki dużej i małej. Trudności w rzucaniu, chwytaniu, koordynacji wzrokowo- ruchowej.

Plastyka/ technika : bardzo często tworzą prymitywny, niedokończony rysunek, widoczne grube, mocne i niepewne linie. Rysunki mało precyzyjne, dosokładne, zawierają mało szczegółów. Potrzebują szczegółowych instrukcji werbalnych, wizualnych i stałej podpowiedzi.

 

Jak zatem możemy pomóc nadzym uczniom z dysleksją rozwojową? Jak sprawić by nauka stała się przygodą i dawała poczucie sukcesu i sprawstwa, a nie była powodem bólu brzucha, obniżonego nastroju czy wyuczonej bezradności?

Dzieci z dysleksją rozwojową powinny mieć takie szanse edukacyjne jak ich koledzy i koleżanki. Działania, które w związku z tym podejmiemy, mają :

– wzmocnić poczucie własnej wartości,

– pomóc zniwelować dysfunkcje utrudniające uczenie się,

– rozpoznać mocne strony ucznia, które pomogą skompensować niżej funkcjonujące obszary,

– zapobiec zaburzeniom sfery emocjonalno- motywacyjnej,

– zachęcać do systematycznej pracy,

– bieżących ćwiczeń w pisaniu, czytaniu, przetwarzaniu informacji i tekstu

– ułatwić realizację celów edukacyjnych.

W związku z tym każde dziecko z dysleksją rozwojową musi mieć zapewnione dostosowanie wymagań edukacyjnych na każdym przedmiocie w zakresie stosowanych metod, form pracy, środków dydaktycznych, pomocy, sprzętu edukacyjnego, z którego korzysta, ale także w obszarze sprawdzanie wiedzy i umięjętności ucznia i w zakresie organizacji procesu nauczania, w tym przestrzeni szkolnej.

Więcej o dostosowaniach wymagań edukacyjnych przeczytacie TUTAJ

Jakie dostosowywać wymagania edukacyjne w pracy z uczniami z dysleksją rozwojową, jakie stosować zasady pracy, metody, kryteria oceniania i jakich narzędzi używać?

– angażuj wszystkie zmysły ucznia, stosuj metodę polisensorycznego poznawania świata i uczenia się,
– bazuj na praktycznym działaniu,
– nowe treści wspomagaj wizualizacją, obrazami, modelami,
– pozwalaj pracować na konkretach,
– daj możliwość korzystania na lekcji ze słownika ortograficznego,
– wykorzystuj fiszki wyrazowe i liczbowe w procesie zapamiętywania obrazu liczby, litery, wyrazu,
– wybierz odpowiednią czcionkę do przygotowywania notatek, tekstów źródłowych, testów itd,
– oceniaj za wiedzę i treści merytoryczne na sprawdzianach i kartkówkach, a nie za błędy ortograficzne czy gramatyczne,
– oprócz pomocy tekstowych stosuj pomoce wizualne i werbalne,
– nie odpytuj wyrywkowo bez uprzedzenia,
– daj więcej czasu na przygotowanie odpowiedzi,
– pozwól na poznawanie lektur poprzez audiobooki,
– wdrażaj do rysowania notatek graficznych,
– wykorzystuj mapy myśli,
– podkreślaj ważne treści, hasła do zapamiętania flamastrami,
– dziel zadania na etapy,
– pozwalaj na stosowanie wklejek na z ważnymi informacjami zamiast pisania długich notatek,
– stosuj plany aktywności, instrukcje i organizery,
– ćwicz pisanie na bazie szablonów,
– przygotuj teksty z lukami,
– ćwicz czytanie i nazywanie liczb wspak, niech uczeń tworzy węże liczbowe, piramidy liczbowe itd.
– pozwalaj na korzystanie z liczydła i kalkulatora w skrajnych przypadkach,
– sprawdzaj przyrost wiedzy za pomocą wypowiedzi ustnych, praktycznego działania, testów jednokrotnego wyboru, zadań z lukami,
– daj więcej czasu na odpowiedź,
– pozwalaj na etykiety z wyrazami z trudnościami ortograficznymi, z których uczeń może skorzystać,
– doceniaj wkład pracy,
– oceniaj za tok myślenia, a nie za sam wynik zadania,
– stosuj zabawy z rymami,
– wykorzystuj wyliczanki i zabawy z liczbami,
– należy stosować krótkie, konkretne polecenia i dać uczniowi czas na
ich przetworzenie, ewentualnie sprawdzić zrozumienie,
– uczeń z dysleksją powinien używać ścieralnego długopisu, aby mógł poprawiać błędy,
– nie należy prosić o głośne czytanie, podchodzenie do tablicy, literowanie słów,
– nie należy oceniać pisowni, charakteru pisma,
– w niektórych tylko przypadkach sprawdzi się wydłużanie czasu na wykonanie zadania( większość uczniów krótko skupia uwagę na zadaniu, szybko się męczy, stąd to dostosowanie może się nie sprawdzić),
– wzmacniaj, nagradzaj, chwal nawet za małe postępy.

 

Uzupełnieniem podstawowych aktywności i działań będą z pewnością:
– Ćwiczenia usprawniające analizator wzrokowy.
– Ćwiczenia usprawniające analizator słuchowy.
– Ćwiczenia redukujące zaburzenia lateralizacji i orientacji w przestrzeni.
– Ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej i zdolności grafomotorycznych.
– Ćwiczenia na czytanie ze zrozumieniem.
– Ćwiczenia ortograficzne.
Pomoce będą z pewnością:
– karty do gry
– karty dobble
– fiszki
– gry planszowe
– plansze spinnerowe
– kostki opowieści
– sygnalizatory
– generatory karty pracy
Ale o tym jak je wykorzystać przeczytacie w następnym poście!

O tym jakie narzędzia TIK, jakie gry i pomoce wykorzystywać w pracy z uczniami z dysleksją napiszę niebawem, a tymczasem zapraszam do kontaktu i współpracy: https://nodnzytaczechowska.pl/ 

Zyta Czechowska
Podoba się? Podziel się z innymi.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.